dinsdag 15 december 2009

FLORIDA, THE SUNSHINE STATE

Een warme kerst
Naarmate we verder zuidwaarts trekken stijgt de temperatuur: tot 25-26 graden, met tussendoor ook af en toe een fikse donderbui. De natuur verandert mee. Overal zien we nu hoge palmbomen, Australische pijnbomen en mangroves.

De luchten vormen een schouwspel apart. Soms smetteloos blauw, dan weer angstaanjagend  grauw en dreigend. Soms overladen met reusachtige plukken watten die bij zonsonondergang roze-rood kleuren en in alle schakeringen van violet. De nachten zijn ook warmer. Dolfijnen worden vaste begeleiders en we varen door de biotoop van de met uitsterven bedreigde manatees (zeekoeien). Op een ochtend krijgen we bezoek van zo een beest. Indrukwekkend!.

Op het water verandert er ook heel wat. Het is wennen: kerstsfeer in subtropische hitte. Een kerstkrans met rode linten op de zijflank van je boot of kerstlichtjes op de reling is heel gewoon. Maar we kunnen onze ogen niet geloven als er een motorboot met volledig uitgeruste kerststal op de voorpiek voorbijkomt. Als we vol ongeloof  nastaren zien we nog een engelenfiguur met gebogen hoofd en gevouwen handen op en neer zwiepen.

Op een avond, bij het afmeren, worden we door de overbuur vergast op het hele repertoire kerstliederen dat Amerika rijk is: van Holy, Jolly Christmas tot Jingle Bell Rock. Helaas, we worden niet in de juiste stemming gebracht.


Van een beetje kitsch is nog geen  Amerikaan gestorven. 


Saint Augustine

 

In Saint Augustine in het Noorden van Florida maken we meteen kennis met het Spaanse karakter van deze zuidelijke staat. Saint Augustine is de oudste stad in Noord Amerika maar de architectuur en de natuur doen je in Zuid-Amerika wanen. Dit is de plek waar de Spanjaard Ponce de Leon Florida heeft "ontdekt," maar die bijna onmiddellijk daarna op de Britten moest worden verdedigd. Het resultaat van die rivaliteit is het indrukwekkende fort Castillo de San Marcos dat tot in de 19e eeuw dienst deed als militair bolwerk.

 
Moorse stijl in St Augustine
                                                                    


Wat zuidelijker nog een ander bolwerk dat Saint Augustine tegen vreemde indringers moest beschermen: fort Matanzas aan de gelijknamige rivier. In 1565 slachtten de Spanjaarden hier 300 Franse Hugenoten af. Die aanbaden dezelfde god als de katholieke Spanjaarden maar op de verkeerde manier. ""Matanza" is Spaans voor "slachtpartij."

Fort Matanzas

Vanaf Saint Augustine  varen we pal zuid, een eindeloze bijna kaarsrechte lijn: aan stuurboord het vasteland, aan bakboord een smalle strook die ons van de oceaan scheidt.

Op 10 december varen we voorbij Cape Canaveral. We zien het lanceerplatform op de kuststrook. Het regent pijpenstelen en het waait hard. Beslist geen weer om een racket te lanceren.Wie hier een boot heeft kan racketlanceringen vanop de eerste rij meemaken: de Indian River opvaren en voor anker gaan. 

Ook nu blijft het voortdurend goed uitkijken. Het kanaal van de waterweg in de 120-mijl lange Indian River is volgens de kaart uitgediept tot 12 voet (4 m) - op veel plaatsen is het nauwelijks de helft. We zijn opgelucht als we 's avonds weer ergens kunnen aanleggen zonder te zijn vastgelopen.



Jones Fruit Dock op de Indian River.  Wie hier aanlegt en voor een symbolisch bedrag overnacht moet ook een praatje slaan met de oude Richard Jones (90) die sinds hij enkele jaren geleden met pensioen ging geen fruit meer verkoopt.


Tussenstop in Daytona Beach

Pelikanen beheersen het luchtruim 






Architectuur en natuur worden zuiders


 

Mangrove en palmbomen. De oevers van de Indian River zijn grotendeels beschermd natuurgebied.



ZATERDAG 12 DECEMBER

Een maand en twaalf dagen zijn we onderweg. We zijn in Fort Pierce in Centraal Florida en besluiten er voorlopig het blok op te leggen. In Nettles Island Marina kunnen we de boot (bijna) betaalbaar achterlaten tot we half januari uit België terug zijn.

Aan alle volgers en lezers van deze blog: Een prettige kerst en gezond van oud naar nieuw!












5 opmerkingen:

  1. Fantastisch zo door de Amerikaanse natuur en cultuur te klieven met je boot! Ik moet er verschrikkelijk van wegdromen, echt waar.
    Zeilboten met kerstverlichting, pelikanen als reisgezel en pure romantiek op de foto van Redbird Creek... schoon, schoon, tenminste als je die lange baard af en toe maar eens af doet;-). Ik heb 'm wel gezien op een van de schaarse fotootjes waar je zelf op staat:-)
    Zalige Kerst en Nieuw,
    Kerlijne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig reisverslag tot hiertoe maar dat kan je verwachten van een 'verslaggever ter plaatse'. Wel niet schrikken over het temperatuur verschil bij jullie terugkeer naar België: van de zomer naar de winter!
    Ook prettige feestdagen ¨toegewenst.
    Pol

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Johan, ik hoop dat hier ooit een boek van komt! Je reis klinkt prachtig en eindeloos fascinerend. Een ander Amerika!
    Allerbeste wensen! Inge Vrancken

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey Johan en Mien,
    Alles naar wens bij jullie zo te zien, kerst in volle zomer!!! 't lijkt 'n sprookje, we kunnen er hier enkel van dromen. Hier is 't barkoud maar ook wel sprookjesachtig voor 't moment, een dik sneeuwtapijt, echt prachtig, er was al wat gevallen halfweg in de week, maar sinds vanmorgen is er toch 'n pak bijgekomen, en 't sneeuwt nog altijd verder... als 't zo doorgaat, misschien wel 'n witte kerst?
    groetjes ook van pa, en hou jullie goed éee.

    Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Johan en Mien,
    Hier onze (natte) kerstwensen uit Gentbrugge.
    Dat jullie zulke avonturiers waren was me niet bekend. Op pensioen gaan lijkt wel een sprookje,
    jullie zouden er ons doen naar verlangen. Leuk om
    zo op verre afstand een beetje mee te kunnen (mogen) reizen. Johan, ook vele groetjes van mijn
    vader Roger (uit Melle)en "dat je voorzichtig moet zijn". Hierbij ook onze beste wensen voor 2010 en geniet verder van je pensioen (of doe verder zoals jullie bezig zijn)
    Groetjes van Martine en Erik, Bart en Anneleen

    BeantwoordenVerwijderen